من : سرم  رو بدون اینکه الکل بزنم وصل میکنم... کلی باکتری رو میریزم توی بدن شما.

قنادباشی: از روغن درجه سه واسه شبرینی پزی استفاده میکنه .... میریزه توی بدن من.

اتوبوس شهری : دود گازوئیل نیمه سوخته رو با کلی ترکیبات سمی دیگه .... میریزه توی تن همه.

مرغدار: هورمون اضافی به جوجه میده ، درستش میکنه شتر مرغ .... میریزه توی تن همه.

دامدار: توی شیر آب (من میگم آب شما بخون هر آشغال دیگه) میریزه توی شیر... میریزه توی تن همه.

باغدار: سم اضافی و کود اضافی پای درخت میریزه ، میره توی بافت میوه ... میریزه توی تن همه.

تعویض روغنی: روغن اضافی ور میریزه توی جوب ، میره جنوب شهر توی بافت سبزی .... میریزه توی تن همه.

آقای همسایه میره پیک نیک : پلاستیک و پوست هندونه و پوست تخمه رو میریزه توی طبیعت ، میکروب جمع میشه ، رشد میکنه ... میریزه توی تن همه.

رفتگر خیابون : زباله رو یکی در میون جمع میکنه ، با بی دقتی قسمتیش میریزه کف آسفالت ، بچه رد میشه لباسش آلوده میشه ... آلودگی میره توی تنش.

آقای دکتر : آنتی بیوتیک اضافی و کورتون واسه یه سرماخوردگی ساده تجویز میکنه ، که همه بگن خیلی با سواده ... بدن بیمار به آنتی بیوتیک مقاوم میشه ... دفعه بد وخامت صدمات بدنش بیشتر میشه.

پیتزایی سر کوچه: با روغن چند بار مصرف و دستای کثیف بی دستکش ، پیتزا درست میکنه .... آلودگی رو میریزه توی شکم بچه محل ها.

استاد دانشگاه: از روی بی حوصلگی چند را پروژه میده دانشجو هاش ، نتایج رو جمع میکنه چاپ میکنه .... سر خوردگی و راه تقلب رو میریزه توی فکر دانشجو.

وارد کننده (این یک رو دلم نمیاد بگم عزیز، خیانته اگه بگم): جنس به درد نخور  چینی رو  وارد میکنه ، همه جور بلا رو میریزه توی تن و روح همه.

سیاستمدار با شخصیت: به خاطر رای آوردن هزار تا دروغ و وعده تو خالی رو اختراع میکنه ... میریزه توی روح و روان همه.

فیلم ساز با فرهنگ: به جای ارائه الگوی قشنگ ، از روش " ادب از که آموختی ، از بی ادبان " هزار تا رفتار نا هنجار رو به نمایش میذاره ، میریزه توی روح و روان همه.

طراح لباس خلاق : به جای فکر کردن روی شاخصه های فرهنگی و جغرافیایی و اقتصادی برای تولید لباس ، میشینه از روی شبکه های ماهواره ای یه دزدی مدل میکنه میریزه توی روح و روان همه.

همه ... همه .... چرا ما کارمون رو درست انجام نمیدیم... چرا ما فکر میکنیم کار فقط واسه اینه که پولی در بیاریم.... چرا همه مون فکر میکنیم این دیگرونن که باید کارشون رو درست انجام بدن ... و ما اگه درست انجام نمیدیم... حق داریم؟

چرا به طبیعت و حفظ محیط زیست بی اهمیت هستیم؟ چرا سلامتی جمعی برامون مهم نیست ؟ چرا دست به دست هم نمیدیم تا زندگی جمعی مون بهتر بشه ؟ چار هر کدوممون تنها به فکر خودمونیم .... چرا ؟

با این همه پیشرفت سطح سواد ... هنوز به روش قرون وسطی ... فکر میکنیم ... منافع فردی ما با منافع جمعی گره نمیخوره؟

ما داریم یه خودکشی دست جمعی انجام میدیم.... من قصد سیاه نمایی ندارم... اما فکر نمیکنم خوش باوری ساده لوحانه هم  بتونه مانع از بروز حقیقت بشه... که :

ما داریم یک خودکشی دسته جمعی طرح ریزی میکنیم.

این روزها با فرمایش رهبر معظم انقلاب آقای خامنه ای، مبنی بر تاکید بر تولیدات داخلی ، بودجه های زیادی صرف بررسی میشه ... چرا کسی گوش تولید کننده داخلی رو نمیگیره که تو  هم موظفی جنس با کیفیت به مشتری بدی و تو در قبال محصولات متعهد هستی که نواقص رو بر طرف کنی ؟

چرا کارگر خط تولید پراید ، درب ماشین رو خوب رگلاژ نمیکنه ، چرا کنترل کیفیت متوجه این عدم رگلاژ نمیشه ، چرا تعمیرکاران گارانتی هم توجه نمیکنن ، و فقط به فکر گرفتن پول بابت تعویض روغن اجباری اند؟

چرا هر روز میوه گرون تر میشه ، اما کیفیت و بسته بندی بهتر نمیشه ، و ما باید میوه پلاسیده و پوسیده را به قیمت بالا بخریم و بریزیم توی سطل زباله ، پس این بازرسان بازار کجا هستن ؟ چرا ما باید با کارگر بی ادب و نزاکت سر دو تا گوجه پلاسیده ، دهن به دهن بشیم.

خوبه اونم بیاد بیمارستان ، من دارو ی بچه شو نصفه بزنم یا اصلا نزنم ، دارو رو ببرم ناصر خسرو بفروشم؟

این درسته که فقط و فقط به فکر منافع شخصی خودمون باشیم ، و ساده لوحانه فکر کنیم که دیگرون نباید اینگونه باشند؟

به یمن خدمات دولت ، برخی زیر بناهای اقتصادی داره شخم میخوره ، هرس میشه ، وجین میشه ، زمین داره نفس میکشه ، سخته ، بی محصولی و منتظر رشد بذر بودن برای هر کسی سخته ، اما :

اگر بذرهایی که پاشیده میشه آفت زده باشن ، شخم زدن بی فایده س.

هر چی میخوام هیچی نگم ... نمیشه ... میخوام با احترام به همه .... با گوشه و کنایه و ایهام بگم نمیشه ....

آدم که کوتاه باشه .... قد دیگرون رو هم با قد خودش می سنجه.

متاسفم که اینو میگم ... خیلی متاسفم .... خیلی خیلی متاسفم ..... به عنوان کسی که حداقل در زمینه مراقبت از سرطان ... حرف برای گفتن داره .... هرگز توی این مملکت ازم هیچ مقامی نپرسید  واسه بهبود کیفیت چی کار کنیم ؟ واسه استاندارد کردن چیکار کنیم..اصلا ابولی خرت به چند.. اینجا رو بلا تشبیه ... کردم چاه .... دلتنگی ها ، سعی میکنم با کندن چاه (بازم میگم بلاتشبیه ) درد دلم رو تسکین بدم.

چرا اونی که اصلا کار بلد نیست ،عقده ای و عقب مونده و بی عرضه س ، پشت میزه ... اونی که بلده ، دلش میسوزه و عملکردش اینو نشون میده... گوشه خونه نشسته ... خون دل میخوره.

چرا اینجا اینجوریه ؟ چرا ما داریم اینگونه خودکشی جمعی میکنیم ؟ چرا درستکار نمیشیم؟

چرا هیجان زده و با عجله میخوایم همه چیز رو سر هم کنیم ، تا فقط و فقط منافع خودمون تامین بشه؟

متاسفم برای خودمون ... متاسفم.....

اما یادمون باشه ....

"چاه کن همـیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشه ته چاهه"

                     این جهان کوه است و فعل ما ندا

                                                                  سوی ما آیـــــــــــــد نداها را صدا

 خواننده گرامی سلام ؛ 

با تواضع و ادب ...سایت "ایران انکو" پیرامون موضوعات سرطان به قلم نگارنده  افتتاح شد .

بازدید ، نظرات و نوشته های شما دلگرمی بخش خواهد بود.

 منابع جهت مطالعه بیشتر:  داستان لقمان و کار گل

سرطان در محیط اسیدی نشو و نما میکند ، و در محیط های بازی توانمندی خود را از دست می دهد. با بازی کردن محیط داخلی بدنتان ، خود را در مقابل سرطان محافظت کنید.

در گذشته های دور انسانها بیشتر از گیاهان برای تغذیه خود استفاده می کردند. به مانند الان نبود که گوشت قرمز به وفور در دسترس باشد. برای شکار یک گوزن گاهی روزها تلاش میشد. وقتی هم که موفق میشدند باید بین جمعیت قبیله تقسیم می شد.

ریشه ، ساقه ، و برگ گیاهان بومی محل زیستشان بزرگترین منبع غذای محسوب میشد. گیاهان محیط داخلی بدن را به باز نزدیک می کردند و  این توان بدن را جهت جلوگیری از بروز سرطان حفظ میکرد.

هر انسان به طور متوسط در طول عمر خود از 6 تا 10 بار دچار سرطان می شود . برای اینکه تعداد سلولهای سرطانی به حدی برسد که بتوان به آن سرطان گفت باید دست کم یک بیلیون سلول در توده وجود داشته باشد.

پس بشتابید ، تا تعداد سلولهای سرطانی به این مقدار انفجاری نرسیده ، با مصرف گیاهان بیشتر در رژیم غذائیتان به مقابله با سرطان بپردازید.

از قند و شکر دوری کنید. گوشت قرمز را کم مصرف کنید. الکل ننوشید. چربی های سالم مصرف کنید.

 خواننده گرامی سلام ؛ 

با تواضع و ادب ...سایت "ایران انکو" پیرامون موضوعات سرطان به قلم نگارنده  افتتاح شد .

بازدید ، نظرات و نوشته های شما دلگرمی بخش خواهد بود.

چقدر این قدیمی ها کارشون درست بود ! ساعت 9 میخوابیدن ساعت 5 صبح بیدار میشدن ، بر حسب دین و اعتقادی که داشتن ، راز و نیازی با خداوند میکردند و بعد بساط یک صبحانه سبک را آماده میکردن . خیلی جاها در مورد منوی صبحانه مطلب نوشته شده ، اینو بخورید ، اونو نخورید! من چندان به این حرفا اعتقاد ندارم ، میگم چرا . اما سه اصل کلی رو رعایت کنید:

اول اینکه  سالم بخورید. شما با توجه به منطقه جغرافیایی که زندگی میکنید و فرهنگ و عادات خانوادگی می توانید برخی چیزها را انتخاب کنید که سالم باشند.

صبحانه را به دو قسمت تقسیم کنید صبح زود صبحانه کاملی میل کنید و مجدد ساعت 9 تا 10 میوه ای مصرف کنید .

جاهایی دیدم میگن یک لیوان شیر ! ببخشید مسخره ترین چیزی که ممکنه بهتون بگم اینه که بخوام غذای خاصی رو بهتون برای صبحانه پیشنهاد بدم! برخی ها وقتی شیر  میخورن دچار خواب آلودگی میشن ، خودتون کریستف کلمب بدن خودتان باشید چطوری؟

بهتون میگم ؛ عادات غذایی بد رو کنار بذارین ، غذاهای سالم مختلف را در فصول مختلف امتحان کنید ، و سپس به ندای بدنتان گوش فرا دهید، اینطوری میتونید به راحتی آنچه را که با بدنتان سازگار است را پیدا کنید. در همه امور اینطوریه جسم و روحتان به چیزهای خوب پاسخ مثبت میدهد. جسم و روح خیلی زود آنها را شناسایی خواهند کرد به شرطی که عادات و رفتارهای مسوم را از خود دور کرده باشید.

عرض کردم ؛ بهتون نمیتونم بگم چی بخورید اما میتونم بهتون بگم چی نخورید!

قرار نیست هر چیزی که مجوز وزارت بهداشت رو داشت برای بدن هم سالم باشه! بله ! چرا؟

واسه اینکه همه دولتها برای اینکه جمعیت کشور را در جاهای مختلف با پراکندگی متفاوت سیر کنن مجبورن از برخی فاکتورها بگذرن ، بذارین رازی رو بهتون بگم ؛ برای کسی اهمیت نداره شما غذای سالمی میخورین یا نه ، واسه دولتها مهم اینکه شما سیر بشین. همین !

منطقی هم هست ! چطور؟ نمیشه که همه مردم کشور برای تامین قند بدنشون از خرما و چغندر استفاده کنن ؟ مگه ظرفیت سردخونه های یک کشور چقدره ؟! اما میشه قند درست کرد به صورت کله ای ! و انبار کرد و هر جا که نیاز داشت فرستاد!  دیگه از روغن و گوشت و تخم مرغ نمیگم خودتون بخونید تا آخرشو.....

البته نمیشه در زندگی شهر نشینی زیاد هم وسواس به خرج داد .... اما میشه حداقل کمی ورود مواد نا سالم رو کنترل کرد.

بدون تعارف .... همه آب میوه هایی که از سوپر سر کوچه میخرید با هر اسم و ویژگی .... مضخرفه .... آزمایش کنید!

امشب که دارید میرید خونه یک کیلو پرتقال بخرید ، سر کوچه از سوپری یه آب پرتقال هم بخرید ... صبح فردا یه قلپاز آب پرتقال پاستوریزه سوپری بخورید ، یه پرک هم از پرتقال تازه....ببینید مزه ش چقدر فرق میکنه..... عزیزای من ! این یادتون باشه ویتامین سی به هیچ عنوان قابل انبار کردن نیست....

میخوام اینو بگم .... مانند یک محقق به قضایا نگاه کنید .... به نظرتون سلامتی شما ارزش اینو نداره که دانشمند حفظش باشید؟

نکته سومی که میتونم با قطعیت بگم هم اینه:

منطقی بخورید ..... لقمان به پسرش توصیه ای کرده که حتماً شما هم شنیدین:

تاقبل از گرسنگی بر سر سفره حاضر نشو و قبل از اینکه سیر بشی از سفره بر خیز .

یک دنیا نکته پزشکی تو این حرف هست.

وقتی غذا می خوریم ، دستگاه گوارش شروع میکنه به ترشح موادی که بهشون آنزیم گفته میشه ، آنزیم ها از زمانی که گرسنه میشیم شروع به ترشح میکنن ، وقتی در دستگاه گوارش غذایی وجود نداره ، آنزیم مجدد جذب بدن میشه و در خون به جریان در میاد .... آنزیمی که به این طریق جذب بدن میشه مانند یک جارو برقی پیشرفته سموم ، پروتئینهای مضر و قندهای نا سالم رو در داخل بدن خنثی میکنه.... بنابریان وقتی گرسنه هستید اگر نیم ساعت تامل بفرمائید به بدن فرصت خواهید داد تا سم زدایی را انجام دهد ، البته گرسنگی طولانی تر برای معده مضر است و باید غذا مصرف شود.... حالا چه مقدار ؟ اگر غذا را آرم و شمرده مصرف کنید که خیلی خوب است برای اینکه بدن در این فاصله پیغامهایی از دستگاه گوارش دریافت میکند که میگوید: من سیر شدم ..... بنابراین به صورت خودکار سیر شده اید و دست از غذا خواهید کشید.

اما اگر با سرعت متوسط غذا میخورید ....قبل ازاینکه کاملاً احساس سیری کنید دست از غذا بکشید....چون در سرعت متوسط قبل اینکه پیغام سیری صادر شود شما حجم زیادی غذا خورده اید .... سریع رو هم که اصلاً حرفش را نزنید..... هر چی سریعتر بخورید به همان سرعت به مرگ نزدکتر میشوید ... به همین سادگی.

بدین ترتیب آنزیمها کفاف حجم خورده شده را برای هضم خواهند داشت.... به همین سادگی بعد از مدتی هم احساس بهتری دارید هم به تناسب دلخواهتان خواهید رسید.

 خواننده گرامی سلام ؛ 

با تواضع و ادب ...سایت "ایران انکو" پیرامون موضوعات سرطان به قلم نگارنده  افتتاح شد .

بازدید ، نظرات و نوشته های شما دلگرمی بخش خواهد بود.

قبل از اختراع لامپ توسط توماس عزیز ، مردم شبها از نور کمتری بهره مند بودند .شمعی بود یا فانوسی که فقط بخش محدودی از خانه راروشن میکرد. این مسئله بسیار هوشمندانه بر روی بدن ما تاثیر مثبت داشت. وقتی نور روز با غروب به پایان میرسید ، نور کمتری به چشمها می رسید ، در نتیجه شدت پیامهای ارسالی از چشم به مغز کاهش پیدا میکرد. مغز هم با ترشح هورمونهای خاصی ، فرد را آماده خواب می نمود .

دمای بدن را کاهش میداد ، دستور بازسازی عضلات و عروق را صادر میکرد و در نهایت فرد به خواب میرفت. مطالعات نشان داده که کمبود خواب بزرگترین عامل استرس زای آسیب زننده به بدن محسوب میشود. همه ما دوره ای از زندگی کم خوابی شدید را تجربه کرده ایم . کم خوابی قدرت حافظه را کاهش می دهد  ، فرد را تحریک پذیر و عصبی میکند ، از نظر اجتماعی حس منفی اندیشی ایجاد مینماید ، قدرت تصمیم گیری در امور سریع را کاهش میدهد و سیستم ایمنی انسان را تضعیف میکند.

ضعیف شدن سیستم ایمنی فرصت باز سازی و دفاع بدن را در مقابل عوامل آسیب زننده کاهش میدهد.

این روزها آفتهایی مثل لامپهای پرنور ، تلویزیون و کامپیوتر بدن انسان را به خواب کمتر عادت داده اند . ما دیگر متوجه کمبود خواب خود نمی شویم ، اکثر مواقع کمتر از 6 ساعت میخوابیم ، بدن تا فرصت پیدا کند ، خودش را بازسازی کند بیدار میشویم و به آغوش محیط پر استرس شهر باز میگردیم. اگر فامیل مسنی در روستا داشته باشید ، و  چند روزی میهمانش شوید ، متعجب خواهید شد ، ساعت 9 شب می خوابند و با وجود کهولت سن ، بدنی به مراتب قوی تر از من و شما در مقابل بیماری دارند.

نمیخوام در مورد این مقدار خواب روده درازی کنم. فقط میخواستم این عادت خوب از دست رفته را گوشزد کنم. خودتان می توانید اگر علاقه داشتید یک جستجویی در اینترنت انجام بدهید . هرچند دانستن چندان کمکتان نمیکند باید در زندگی بکار ببرید.

شبها الکی خونه رو پر نور نکنید ، پای تلویزیون بهت زده ننشینید. کافئین را از ساعت 8 شب مصرف نکنید. طوری تنظیم کنید که 8 ساعت بخوابید.... این تنها راه کاهش این عامل استرس زا است.

 خواننده گرامی سلام ؛ 

با تواضع و ادب ...سایت "ایران انکو" پیرامون موضوعات سرطان به قلم نگارنده  افتتاح شد .

بازدید ، نظرات و نوشته های شما دلگرمی بخش خواهد بود.

در ماه مبارک رمضان حیفم اومد براتون از یک خاصیت جالب روزه در کاهش خطر سرطان صحبت نکنم.

قصد تبیلغ دینی ندارم چون استفاده از روزه برای درمان بیماریها قدمتی به اندازه حضور انسان بر روی زمین دارد. زمانی که بشر هنوز اولین آئین های مذهبی را از روی ستارگان می سنجید.

این روزها نوشتن از روزه و خواص پزشکی روزه داری بسیار متداول شده است و با یک سرچ ساده میتوانید به مقالات زیادی در این حوزه دست پیدا کنید. بنابراین تبلیغ دینی روزه و اینکه چقدر اسلام در این زمینه تاکید داره رو میذارم به صاحبان تخصص این حوزه.

مطلبی که من میخوام بگم برای همه شماها آشناست. حساب دو دو تا چهار تاست.

ادامه مطلب...